بازی

بازی ویدیویی یا بازی رایانه ای

یک بازی الکترونیکی است که شامل تعامل با یک رابط کاربری یا دستگاه ورودی مانند جوی استیک، کنترلر، صفحه کلید، یا دستگاه سنجش حرکت ، برای ایجاد بازخورد بصری است. این بازخورد بر روی یک دستگاه نمایشگر ویدئو مانند تلویزیون، مانیتور، صفحه لمسی یا هدست واقعیت مجازی نشان داده می شود.

گیم های ویدیویی اغلب با بازخورد صوتی ارائه شده از طریق بلندگوها یا هدفون‌ها و گاهی اوقات با انواع دیگر بازخورد، از جمله فناوری لمسی، تقویت می‌شوند.

گیم های رایانه‌ای همه بازی‌های ویدیویی نیستند ، برای مثال گیم های ماجراجویی متنی، شطرنج رایانه‌ای و غیره همیشه به نمایشگر گرافیکی وابسته نیستند.

گیم های ویدیویی بر اساس پلتفرم خود تعریف می شوند که شامل گیم های ویدیویی آرکید، بازی های کنسولی و بازی های رایانه شخصی (PC) می شود.

اخیراً، این صنعت از طریق تلفن‌های هوشمند و رایانه‌های لوحی، سیستم‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده و گیم های ابری از راه دور به گیم های موبایلی گسترش یافته است.

گیم های ویدیویی بر اساس نوع گیم پلی و هدفشان به طیف وسیعی از ژانرها طبقه بندی می شوند.

در دهه 2000، صنعت اصلی بر روی گیم های  «AAA» متمرکز بود و فضای کمی برای گیم های آزمایشی و مخاطره‌آمیز باقی می‌گذاشت.

همراه با در دسترس بودن اینترنت و توزیع دیجیتال، این امر فضایی را برای توسعه گیم های ویدیویی مستقل (یا گیم های مستقل) برای به دست آوردن شهرت در دهه 2010 ایجاد کرد.

از آن زمان، اهمیت تجاری صنعت گیم های ویدیویی افزایش یافته است.

بازارهای نوظهور آسیایی و بازی‌های موبایلی روی گوشی‌های هوشمند به‌ویژه در حال تغییر دموگرافیک بازیکنان به سمت بازی‌های معمولی و افزایش درآمدزایی با گنجاندن بازی‌ها به عنوان یک سرویس هستند.

از سال 2020، بازار جهانی بازی های ویدیویی درآمد سالانه 159 میلیارد دلار آمریکا را از طریق سخت افزار، نرم افزار و خدمات برآورد کرده است. این اندازه سه برابر صنعت موسیقی جهانی 2019 و چهار برابر صنعت فیلم 2019 است.